آناتما (به انگلیسی: Anathema) یک گروه راک انگلیسی از شهر لیورپول است که به همراه گروه‌هایی نظیر مای دایینگ براید کمک بسیاری در گسترش ژانر موسیقی دووم متال کردند. کلمهٔ آناتما در زبان انگلیسی به معنی تکفیرشده است.
کارهای ابتدایی گروه آناتما در سبک دووم/دث متال بود،اما آلبوم‌های بعد آنها در سبک‌های آلترنتیو راک،پراگرسیو راک،پست-راک سیر می‌کند.
آناتما در سال ۱۹۹۰ با نام فرشتهٔ کافر شکل گرفت، و در نوامبر همان سال گروه اولین نمونه آهنگ خود را با نام “An Iliad of Woes” ضبط کرد. تغییر نام گروه به نام فعلی در اوایل سال ۱۹۹۱ صورت گرفت.
اولین نمونه آهنگ آنها توجه چندین گروه از عرصهٔ متال انگلستان را برانگیخت و پس از آن آناتما کنسرت‌هایی را به همراه گروه‌هایی مانند Bolt Thrower و پارادیس لاست اجرا کرد. گروه با عرضهٔ دومین نمونه آهنگ خود(با نام «All Faith is Lost») توجه بسیاری را جلب خود کرد که ثمرهٔ آن ایجاد قراردادی برای چهار آلبوم آنها با شرکت Peaceville Records بود.
اولین عرضهٔ آنها تحت حمایت این شرکت یک اجرای طولانی (EP یا Extended Play) با نام «The Crestfallen» در نوامبر سال ۱۹۹۲ بود. به واسطهٔ سودی که از این آلبوم نصیب اعضای گروه شد، گروه توری را به همراه گروه کنیبال کورپس برگزار کرد. «Serenades»، اولین اجرای پیوسته (LP یا Long Play) گروه، توجه بسیاری از بزرگان را جلب کرد، به طوری که نماهنگی برای آهنگ «Sweet Tears» از این آلبوم توانست اجازهٔ پخش از شبکهٔ MTV را بسیار سریع کسب کند.
سال ۱۹۹۴ سال برگزاری اولین تور گروه در اروپا بود که با فاصلهٔ بسیار کمی با اجراهایی در فستیوال راک مستقل در کشور برزیل همراه شد.
آهنگ‌های اولین آلبوم آناتما به سبک دث متال بود. این گروه طی چهار سال بعدی پنج آلبوم دیگر بیرون داد، که آنها هم در همین سبک بودند. در این سال‌ها آناتما گروه شناخته شده‌ای در سبک دوم متال، و نیز یکی از اولین مبدعان سبک دووم/دث متال بود، هرچند که آلبوم‌های اخیر آناتما در سبک پراگرسیو راک است. آناتما پس از رفتن درن وایت
در سال ۱۹۹۵ درن وایت گروه را ترک کرد و وینسنت کاوانا نوازنده گیتار به جای او خوانندگی را به عهده گرفت. در سال ۱۹۹۶ با این تغییر آلبوم «ابدیت» (Eternity) عرضه شد. در این آلبوم شعرها کوتاه بودند و حالتی آمیخته با خشم داشتند. آلبوم با یک موسیقی بی کلام شروع می‌شد و یکی از ترانه‌های این آلبوم به اسم امید به روی هارپر تعلق داشت. تفاوت در شیوهٔ خوانندگی باعث شد تا این آلبوم بیشتر از آلبوم‌های قبل مورد توجه قرار بگیرد. عضو اصلی گروه در آن موقع دانکن پترسون بود، که هم آهنگسازی و هم ترانه‌سرایی را به عهده داشت.
آلبوم بعدی گروه که در سال ۱۹۹۸ عرضه شد شبیه به آلبوم قبلی اجرا شد، اما از خشونت کمتری نسبت به آلبوم‌های قبلی برخوردار بود. این آلبوم به نام «آلترنتیو ۴» دارای شعرهایی به مراتب قوی‌تر است، و همچنین فضای ترانه‌ها نسبت به آلبوم قبلی آرام‌تر شده‌اند. سال ۱۹۹۹ اعضای این گروه آلبوم‌ی را با نام «داوری» عرضه کردند، و به خاطر مرگ مادر برادران کاوانا در همان سال، این آلبوم به مادر آن دو تقدیم شد. ترانهٔ
«آخرین خداحافظی» (One Last Goodbye) این آلبوم از مشهورترین ترانه‌های گروه است. پس از این آلبوم دانکن پترسون از گروه جدا شد و با مایکل مس گروهی به نام آنتی متر تشکیل داد.پس از رفتن دانکن، دنییل کاوانا جای او را گرفت. در سال ۲۰۰۱ آلبوم «روز خوبی برای رفتن» (A Fine Day To Exit) در حالی به بازار عرضه شد که تقریباً تمام شعر و موسیقی آلبوم را دنییل ساخته بود. حال و هوای این آلبوم خیلی آرام‌تر از آلبوم قبلی بود و در سبک آلترناتیو راک اجرا شده بود. آلبوم «یک بلای طبیعی» نیز با همین ویژگی‌ها اجرا شد و در سال ۲۰۰۳ عرضه گردید. در این آلبوم دنییل پس از یک وقفهٔ کوتاه دوباره به گروه برگشته بود.در سال ۲۰۱۰ گروه آلبوم ما اینجا هستیم زیرا ما اینجا هستیم را منتشر کرد و به دنبالش در سال ۲۰۱۲ آلبوم [[سیستم های آب و هوایی]] را منتشر کرد.
